Gel Gör Gurbet Beni Ne Hale Koydu..! !

Nasıl cezb etmişti şehrin neşesi
Gel gör gurbet beni ne hale koydu
Uzaktan hoş imiş davulun sesi
Gel gör gurbet beni ne hale koydu

Güzel bir yaşamın hayalin kurdum
Yıllardır bu düşle didindim durdum
Demek ki boş yere kendimi yordum
Gel gör gurbet beni ne hale koydu

Ararken huzuru bak döndü tersim
Daha başlamadan bitti hevesim
Görmeden baharı hazandır mevsim
Gel gör gurbet beni ne hale koydu

Konu komşum ile birlik olaydım
Doğduğum yöremde açıp solaydım
Bu zalım gurbet'e gelmez olaydım
Gel gör gurbet beni ne hale koydu

Yastığa koyanda çileli başım
Akar oylum oylum gözümden yaşım
Benden uzaklarda kavim gardaşım
Gel gör gurbet beni ne hale koydu

Yad'elde hiç kimse sesini duymaz
Yabancıysan eğer adamdan saymaz
Oğlum kızım dersin haline koymaz
Gel gör gurbet beni ne hale koydu

Esiyor başımda kasırga boran
Ne bir arayan var nede bir soran
Boş yere DURAK'ım kendini yoran
Gel gör gurbet beni ne hale koydu

Durak YİĞİT ((BATU_41))
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ