Gel gör beni Şiiri - Mahmut Yorğundağ

Gel gör beni, aşk neyledi,
Bir ateş sardı, harladı cânımı.
Ne seher yeli ferahlatır, ne akşam,
Her ânımda sen, kalbime mihrap gibi.

Gözlerimde bir kor, hiç dinmeyen,
Yüreğimde sevdânın bir nabzı.
Ne akıl kaldı bende, ne mecnunluk,
Aşk dediğin, dipsiz bir derya imiş.

Yollar uzun, lakin ayaklarım titrek,
Her adımda bir anıyı taşırım.
Geceler karanlık, sessizlik pek ağır,
Ve ben, aşkın pençesinde bir esir.

Gel gör beni, nasıl savrulur hayalin,
Bir rüzgâr gibi eser, dehlizimde yankılanır.
Sana varmak isterim, ama yollar hicran,
Senin olmadığın her yer bir sükûnet zindanı.

Eğer bir gün varırsan bu harabeye,
Gör beni, kalbimin yıkıntılarında dolanırken.
Bil ki, aşk dediğin bir sabır imtihanıdır,
Gel gör beni, nasıl bekledim, nasıl yandım.