Gel Gönül Sabreyle Sabreyle

Ey gönül, uyma şeytana,
Gel gönül, sabreyle, sabreyle.
Ham iken çıkma meydana,
Gel gönül, sabreyle, sabreyle.

Zalim elbet zulmedecek,
Hem de ileri gidecek.
Ötede bilmem nidecek,
Gel gönül, sabreyle, sabreyle.

Kursakları haram dolmuş,
Gönülleri kömür olmuş,
Tencere kapağın bulmuş,
Gel gönül, sabreyle, sabreyle.

Hep dünyalık zikirleri,
Akla zarar fikirleri,
Sevmez onlar fakirleri,
Gel gönül, sabreyle, sabreyle.

Masumların gözyaşları,
Onların tatlı aşları,
Allah ile savaşları,
Gel gönül, sabreyle, sabreyle.

Muhammet’in ümmetiysen,
İnanmışlardan biriysen,
Eğer sen, kin fakiriysen,
Gel gönül sabreyle, sabreyle.

Allah’tır rızkına kefil,
Kullar zalim, kullar sefil,
Nar içinde efil efil,
Gel gönül, sabreyle, sabreyle.

Ey Çoban, figan etme dur,
Her ölçünü hakka uydur,
İşte gerçek çizgi budur,
Gel gönül, sabreyle, sabreyle.

(06.12.2001 - İstanbul)