Gel gönül, çıkar benlik gömleğini,
Kızarmaz yüzün, sana ar da olmaz,
Sakın, böbürlen ipte, kibirlenme...
Dünya, ne sana, ne bana, yar olmaz.
Hangi canlı, bakidir ki dünyada...
Sen gafletlerdesin, ben de rüyada,
Benlik; lanet halkası, uyansana!
Kanma dünya, akçesine şalına.
Bırak kibri sen, unutma ölümü,
Gittiğin her yerde, bir hanın olsun.
Haki ol, sevgiyle doldur gönlünü...
Bende, sende ne var, kuluyuz onun.
Dünya gerçek, yalan; Haydar Demoğlu,
Benlik, kibir yok eder, hısmı dostu.
Balçık (çamur) olmaktır, her insanın sonu,
Orda takmazlar, sultanı Karun’u.
(Haydar Demoğlu-İzmir)
Kayıt Tarihi : 18.1.2007 11:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
kibirden uzak olan gönüllere yakın olur bence...
TÜM YORUMLAR (1)