Gel Gitme Kadın Şiiri - Mustafa Bilen

gel gitme
bak çolak kalır sensiz ellerim
okşayamaz gönlünce saçlarını imbatla
saramaz seni kollarım
sağır olur ruhum
duyamam ordan kalp atışlarını

gel gitme
koruyamaz beni deniz gözlerin
eski hüzünlerin nazarından
ben biraz eksik
biraz doğmamış
biraz da ölüyüm gözlerinsiz

gel gitme kadın
gitme ki devam etsin bu büyü
yıkıntıların altından çıkaralım tutkumuzu
öpüşlerin yine bulsun canımı
aramızdaki tüm farklılıklar yok olsun
yine bir olalım bir sabaha karşı

gel gitme
üstünde uzandığımız çimenleri
sevişmemize gölgesini katan çınarı küstürme bana
gitme ki affetsin beni körfez vapurları

gel gitme
kime vurur sensiz
şu bahar akşamının güneşi?