Gel Gitme Şiiri - Abdullah Tanrıkulu 2

Bir kaç kelimede olsa

Söyle ne olursun

Sana mecburum

Kırma tüm umutlarımı

Yeni yeni yeşeren

Çiçeklerimi kökünden koparma

Sana umut dedim

Sabır dedim

Yaşam dedim

Hayatın en ayazında

Seni hep güneş sandım

Sen ise tüm kara bulutları

Üstüme çektin

Beni bu sevda tufanında

Boğmak istedin

Seni sevmekten başka

Söyle neydi günahım işledim

Bu acıları hak etmek için

Sana ne yaptım

Beni ayrılığın yasına koyma

Hayatımın baharını

Kışa çevirme

Gitme ne olursun

Bir kez olsun dur dinle

Sana bir dünya emek verdim

Nakış nakış işledim

Koklamaya kıyamadım

Solmayasın diye

Yalan etme bana cihanı

Karanlıklara itme beni

Sensiz ben ne haldeyim

Bir kökuluk mu

Yoksa bir kuru ağaç dal mı

Üstelik dalınndan kırılmış

Gel çiğneme bu sevdayı

tut ellerimde

Hiç bırakmayacakmışçasına

Gitme rüsva etme beni

İçimdeki sana olan sevgiyi

Koparıp atma

Gitme

Kararttığın küçük dünyamı aydınlat

Ne olursun gitme

zengezur net