Gel Gitme... Şiiri - Ramazan Akbaba

Gönül teknem aşk limanım
üşüyor bedenim yoklugunda
ayaz sarıyor etrafımı
bir deli rüzgar esiyor
dudaklarında
alıp götürüyor yarınlarımı
seni alıyor elimden yoklugunu koyuyor avcuma
gözlerin düşüyor gökyüzünden
özlüyor seni bu beden bu kalp
geceler bitmiyor
dogmuyor güneş
ruhum karanlıktan kurtulmuyor...
neredesin sewdiceğim
her gece yıldızlarda arıyorum seniii
ay ışıgında sabahlıyorum
ellerim, ellerim üşüyor yapma sevdicegm
bu hasret bu özlem çekilmiyor
bitmiyor...
hergün her sabah tekrar doguyor dünyama
belki o zaman kavuşurum sana
gel, gel sevdicegim sabah olmadan
geç olmadan gel...
kardelenim
sensizim çok yalnızım gel parlat dünyamı
yeşert hayallerimi
tekrar dogayım koynunda
kaybettim benligimi olmadıgın zamanlarda
Yaşamayı unuttum gülmedim dünyaya
Gel gelde yaşat beni
Bu yalan dünyada...