Gel-Git Zamanlar - II

Yana yıkıla söylenesi bir an
Benim avcuma saplı kurşun
Senin koynuna gizlediğin kan..

Suçtuk
Seviştik günaha giresi
Belaya bulaştık, savuştuk
Düşe kalka yorulduk ha gülüm
Öyle çelimsiz bir sevda işte
İpin ucunda mahkum, ölünesi…

Ter içinde kalmış gece
Burnundan solurken zaman
Öfkeye aç, sevgiye muhtaç yanım

-Sen yanım-

Serseri bir isyanım sokaklarda
Kuytuda bekleşir hain, ürkek
Sırtımı yasladığım ihanet sıcak
Buralarda yaşamak zor, ölmek kolay

-Kadınım-

Bir, senden ötesi bilmem
Gayrisi yaban el gelir gözüme
Sözüme ıslağın değer vakitsiz
Sinsice basar tetiğe namussuz
Düşerim düşlerinin usundan
Hani vadesi dolmamış aşkın gülüm..

Öl desen…Ölemem…

Gelişin yangın yeri
Talan eder kavgamın öcünü
Viran şehir sokağında yorgun
Soluksuz kalışım sana…Anlasana..

Git desen..Gidemem..

Yağma sofrasından çaldığım meze
Boğazımdan geçmez sözün incesi
Gül açar da, ben söze kırılırım
Dağlarda kana bulanan bahar öncesi..

Derler ki Eşkıya basar şehri
Yol keser ihbarın soğuk yüzü
Saltanat makamında duran tipsizi
Savar başından öksüzün ahı
Sonraya saklarım sözü..................

Canım yanar da sövülesi
Susmaya verdiğim yemin, kelepçe
Yürekçe kavgada özlediğim ten
Yanar, kor olur, kavrulur beden

Gülüşün gelir aklıma delişmen

Göz yaşıma kattığım can…Canan..

Ölür gibi..Sevilesi……..