Yarınlar izinsiz girer rüyana,
aralar usulca aklı selimliğini.
Fısıldar: "Çek kenarı gölgeni, düşürme umudun üstüne."
Uyan!
Köklerini sula,
kurumaya yüz tutmuş düşüncelerin.
Görmüyor musun?
Karşında üstü açık kalmış bir dünya.
Bakmayın hızla koştuğumuza,
-afili bilmişliğimize,
-sözde gördüğümüze,
-derinden bağlılığımıza bakmayın.
Hem çoktandır topallıyor ayaklanmalarımız.
Yetişeceğim diye çıktığımız yollara,
geri dönerken karalar bağlamışız.
Ama şimdi,
şimdi tekrar dönüyor dünya.
Kalk sen de it elinle gölgeni.
Yarınlar bizim yedi kat yabancının değil.
Kalk köklerini sula!
Görmüyor musun?
Karşında işte meydan okuyan bir dünya.
Kayıt Tarihi : 12.12.2019 16:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!