Sömür beni
Sana hiç bitmem ben
Gel-git estikçe
Çıldırmalar beslerim yokluklarında
Akıl ve duygu kavgadayken
Yenik düştüm sana
Gel git estikçe
Nasılsa seni unutmak yalan oldu
Nasılsa öyle ya da böyle acı yazgımız olmuş
Hiç olmaman ara sıra olmandan daha dayanılmaz
Gel kal der gönül
Gel otur şöyle
Gel gitme!
Bilirim
Ya hepten gidersin
Ya gelir gidersin
Yerleşken olamam bir türlü
Ne yapayım çaresizlikler yetiştirdim
Sen yine
Gel git estikçe
Sömür beni
Özgürlüğünüm ben senin
Sınırsız kullandığın
Sömür,ez!
Kabulümsün,
Sen yine de
Canımdan can çıksa da
Gel ey yar!
Kayıt Tarihi : 21.11.2012 16:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kamışlı-Pozantı 21.11.2012

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!