Şile'de, Karadeniz'in fırtınasına hakimdim
Sessizliğime yenildi fırtına, ilk zaferim buydu.
Yağmur yağana dek duygularım benim esirimdi,
Gözlerim yağmurla ortak olunca farkettim
Bende ki de garip bir huydu.
Zifiri gece karanlığına aldanıp yürüyemediğim yolları
Farkettim ki yakınmış yarınlarım, gel-git yapmak istememiştim.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta