Şile'de, Karadeniz'in fırtınasına hakimdim
Sessizliğime yenildi fırtına, ilk zaferim buydu.
Yağmur yağana dek duygularım benim esirimdi,
Gözlerim yağmurla ortak olunca farkettim
Bende ki de garip bir huydu.
Zifiri gece karanlığına aldanıp yürüyemediğim yolları
Farkettim ki yakınmış yarınlarım, gel-git yapmak istememiştim.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta