Kayboluşumun bilmem
Kaçıncı gecesinde,
Hüzünler asılı duvarda
Haince gülümsemekte.......
Ben kimim nerdeyim
Beynim bunun sentezinde
Bedenim bir yerde,
Ruhum başka bir yerde........
Mum ışığından fersiz kalan gözlerimde
Umutlarım sallanıyor, karanlığın
Kör düğüm atılan ipinde
Sevinçlerim dondurucunun en derininde......
Çıkmazlarda yol alırken sessizce
Elimi uzatsam sen,
Yanıma dönsem sensizlik,
Gel-gitlerde sürüklenmekteyim her gece.......
Geçmişi, sıkıca doldurup köhne sandala
Bıraksam diyorum,denizlerin en açıklarına
Martı kadar özgür olsam bir anda.
Özlemleri sarıp bohçama,
Gelsem yanına
Açar mısın kollarını bana?
Seninle..... Düşlerimde.....
Dalsam, derin bir uykuya......
FATMA DOĞRU
Fatma ÖzdemirKayıt Tarihi : 12.10.2010 20:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!