Gel – git -116- Şiiri - Alper Tunga Taktak

Hüzün düşer ayrıldığın şehirlere
Yanı sıra sisli bir gece
Mavi gözlü bir dalga yırtılır
Ve bir göz odadan çığlıklar atılır

Nereye baksam bahar o sokağın başından ayrılır
Bir göçmen kuş süpürür adını kulaklarımdan
Vazgeçtiğim gün öldüğüm gündür demiştim
Ama her gün ölüp dirilmeyi de ben seçmemiştim

Öldürmeyen acı güçlendirir derler
Ve her canlı tadacaktır bu aşk acısını
Her ahmak âşık bilecektir bunu
Ölü canlar diyarında yaşamanın ne olduğunu

Adın bir gider bir gelir düşlerime
Hayat devam ediyor bir şekilde işte
Sen de beni böyle hatırla Karadeniz
Bazen bükük bazen dimdik…