Gel gir düşlerime Şiiri - Orhan Kutlu

Daha az yakıyor hasretin
Biraz olsun hafifliyor acım
Uyuyabilirsem bir an
Girdiğinde düşüme,
Varlığına muhtacım.

Ben bilmezdim kendimi böyle
Yıllardır nakış gibi kalbime işlemişim
Hep öyle değilmidir farkına varmamak
Ellerimizdeki mutluluğun, kaybettiğinde
Kahrolmak, seni ne kadar çok sevmişim.

Sen doğuyorsun yıldız yıldız
Karanlık gecelerime
Seni görüpte sana ulaşamamak
Bir kürdili hicazkar faslı gibi halim
Fasıldan fasıla seninle sensiz sabahlamak.

Sana kavuşamamak korkusu
Binlerce kurşun gibi yüreğimde.
Allahım bunu bana yaşatma.
Sen bilirsin kulunu sen söyletirsin
Şu lanet ömrümde kıyameti başlatma.

Şimdi kıvrılarak yatmışsındır
Sol kolun başının altında
Saçlarında bahar kokusu.
Nasıl özledim nasıl bilemezsin
Boğuyor şu hasretinin tortusu.

Unuturum demiştin alışırım yokluğuna
Heyhat deli gönül deli gönül
Görmeyince katlanırsın sanmıştın
Sen bu çileye, sen bu gidişe
Yalnızlığın yoluna nasıl başlamıştın.

Ben bilmezdim kendimi böyle
Alim sanırdım hiç bir şey öğrenmemişim
Ateşin yaktıkça beni
Kavurdukça hücrelerimi
Anladım ki seni ne kadar çok sevmişim.

Yandıkça yeniden yanıyorum
Hiç dinmiyor nedense acım
Gel yine gir düşüme sevdiğim
Az sönsün bu yangın bir nefes ver
Sana öylesine ölürcesine muhtacım.

02.10.2009
03.08