Gel Gidelim Gülüm Şiiri - Kadri Kırmızıtaş

Bitmez sanmıştım ömrüm seni ne kısaymış
Ah cancağzım yaşlılık ne zor belaymış
Umudumuz oğlanamı kızamı kalmış
Gel gidelim gülüm ebedi yurda

Gözler dumanlı yaşları durmaz
Uzağı yakın etmiş uzağı görmez
Bekleme boşunu gideni gelmez
Gel gidelim gülüm ebedi yurda

Yuce dağ başında yeşeren güller
Sararmış solmuş sonunu bekler
Bir ayak çukurda ölüme gider
Gel gidelim gülüm ebedi yurda

Bitmez dediklerimiz bitmedimi sanki
Kim durduki buralarda kimler kaldıki
Cangülüm gelmem demen şimdi olmadiki
Gel gidelim gülüm ebedi yurda

Kimi eğilmiş sırtında kanbur
Kimi ney çalardı kimiside tanbur
Kimisi zengin kimisi fakir
Gel gidelim gülüm ebedi yurda

Sözüm vardı sana sensiz gitmekmi olur
Benden sonra ağıtlar yakıp yanmakmı olur
Yalnız gitmem Allahta, peygamberde bilir
Gel gidelim gülüm ebedi yurda

Can demişim adın yazılı bende
Seninle olurum ha cennet ha cehenemde
Neylersin ben gidersem şu alemde
Gel gidelim gülüm ebedi yurda

Tadımı kaldı dünya yalancı
Ne yolcular geçti dünya hep hancı
Gayri şu bedenimizin tek ilacı
Gel gidelim gülüm ebedi yurda

Hadi tut ellerimden bırakmayasın
Hatırım varsa sende, kırmayasın
Sensiz olmazki ha şunu bilesin
Gel gidelim gülüm ebedi yurda

Bilirim vefalısın bilensin kadrimi
Senden bulmuştum yaşamın can damarını
İnan hiç düşünmedin bir gün ayrılacağını
Gel gidelim gülüm ebedi yurda

Kadri KIRMIZITAŞ