Gel Gidelim Gülhane' ye Şiiri - Ali Baydere

Anılar sende her ne kadar rafa kalkmış olsa da
Bende hala gönül masamın üzerende, sere serpe duruyor
Ah birde fotoğraflar
Hani şu Gülhane parkında çektirdiğimiz vardı ya
Şimdi hep yanı başımda

Hatırlıyorum da ekmek sevdası peşinde
Koşarak yetiştirmişti güllerini bir çingene kızı
Sevdamın anlatımının yetmediği bir saat diliminde
Elinde kırmızı gül, narin saçların omuzlarımda
Ve kimliği belirsiz bir el deklanjörde
Bir zamanlar bize
Şimdi sadece bana armağan sunuyor.
Şimdi sadece bana

Hişt konuşma hiç
Biliyorum sen çoktan yaktın yırttın o kareyi
Ama bak bende bir tane daha var
Gel al onu benden,
Sonra hazır gelmişken gel gidelim Gülhane' ye
Gel gidelim

Gidelim de
Bir falcı bacı gelsin açsın falı
Alsın ellerimizde yazan
Bu acı kara yazıyı
Yeniden yeşersin ellerinde güllerim

Bir çocukken atlıkarıncalara, dönme dolaplara, çarpışan otolara
Binmek için gittiğimde Gülhane ye çok mutlu olurdum
Birde seninle el ele kol kala gezerken.

Bir çocukken çok ağlamıştım atlıkarıncalar kaldırıldı diye Gülhane de
Birde sensiz gidişlerimde
Ah yar etme eyleme, hadi gel gidelim Gülhane' ye

Bu bizim ilk ve son ayrılışımızdı
Hatırlıyor musun?
Barışabilmek ümidiyle
Hatıralar canlanır geri dönersin diye
Götürmüştüm Gülhane' ye
İşte tam orada belki belki dönersin diye
Beklide son kez öpüyorum diye
O cennet tadındaki dudaklarına iliştirmiştim dudaklarımı ansızım

Ve o an cehennem sıcaklığındaki yaşların
Dökülmüştü, çağlamıştı
Adeta tepkisiz kalmıştın
Bense hala cennet dudaklarında konaklarken
Yakan yaşların dudaklarıma ilişmiş cennetten cehenneme atmıştı beni

Ama hangi değerlerine sığınarak karar verdiysen
Yanmana rağmen geri dönmemiştin
Ve şimdi belki bir ihtimal diyorum ki
Gel gidelim Gülhane ye

Bak benim aklım hala Haliç Sahillerinde
Ayrılık çanlarının Eyüp Sultan kubbesinin
Kandil akşamından gelip
Altın boynuzun sularında dalgalanışında
Ayrılığın gidişinin yüreğime oturduğu o kandil akşamında

Eyüp Sultanda başladı
Gülhane parkında yeşillendi, alevlendi
Ve kandil gecesi
Eyüp Sultan kubbesinden yükselen sesler eşliğinde bitti.

Sen Eyüp Sultan kabristanına gömdün sevdanı
Bende şimdi vasiyet ediyorum sevenlerime
Gömün beni Gülhane parkının orta yerine
Belki o zaman gelirsin Gülhane ye