Gel,Geri Gel Şiiri - Müberra Ateş

İnsan şaşırır görünce
İçindeki sessizlik büyür,
Göğsündeki ince sızı
Yanık yanık kokar önce,
Kaybedilenler;
Bir gülüş,bir ses,bir mısra.

Uzun bir yolculuk,
Issız bir has bahçe,
Belki koyu bir karanlık
Bilinmez bir diyar,
Belki tam bir yalnızlık.

Sadece şaşırtır(yıkar) bizi
Kesik kesik kelimeler,
Ani kopuş yakar canımızı.
Nereye bu telaş niye?
Nafiledir bağırmak,
'Gel,geri gel' diye.