“ GEL, GEL DE SEN KENDİN GÖMÜL “
Kurbanlık koyunun masum teslimiyeti gibi melül melül
Yüzüne bakıp çaresizce, yürek sızısıyla hislendi gönül
Aşkımızın ortak katili olduk, işte, sonunda öldürdüm seni
Kabrin, yüreğim oldu ve çok derin kazıldı, haydi gel gömül
Bir hışımla kazdım, gel gir, kanınla canınla istedim dökül
Ama, Ellerim varmıyor hiç, seni gömmeye, yapamıyorum
Madem suç ortağıyız yardım et hazır üstüne dikeceğim gül
Açık ve bekliyor halâ, haydi gel, gel de sen kendin gömül
Kayıt Tarihi : 22.10.2007 23:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!