Gel! Gel! Gel! Şiiri - Ali Rıza Ünal

Gel! Sureti damlan ile hey deryayı Leylâ
Gel ki ey sevdayı aşkım, visali alemim sana

Gel! Pinhan eyledi sende dürrünü O hannânı Mevlâ
Gel ki ey cânân, ehli kadrine neylerem misali kalemim sana

Gel! Ey yâr ayanı üryânına nuş olsun bu meyhane gönül
Gel ki neylerem sarayı sensiz, buhranı sahradır bana

Gel! Yeter ki gel ey can, ister lisanı cevher ile bir heceden
Gel, yeter ki sen gel! İster isen visali dem ile bin peçeden

Gel! tanışım sana, görmesin kıskanır na ehil gılmanı huri dahi
Gel ki bin nişan ile sövmesin olmayam sebebi küfrükâr ona

Gel! Ey sevgili nazarı didarın nur oldu gayrı dideme
Gel ki ey kış gülü, hazanım bahara ersin sana hem hal sineme

Gel vereyim bu canı sen için pul pazarına bilmezem bir paha
Neyi var ki sensiz aşığın, bir gülüş kıl o simadan kul nazarına

Gel! Neylerem gayrı şehveti, idrak-ı nefsaniyim hayvanı emmareye
Gel ki açıldı her hicaptan sırrı insaniye vasılım secdeyi sultaniye

Gel! ister Şirin ile ister Kerem ile, Züleyha'yım güzele ister Yusuf ile gel…

Bu deyiş izni inşallah çıkacak olan kitabı divanı suphaniyeden
Bir katreyi lütuftur Hz. Allah sadık ve Salih kullarına idrakı hazm eylesin amin.