Alakayı kestin bizim ile dost
Ara sıra sohbete gel, çaya gel.
Seni bekler tüylü koltuk, yünlü post
İster arabayla ister yaya gel.
Barınmıyor ıssız yerde mutluluk
Yalnızlık hüzünlü, kasvetli, buruk.
Yeter ki gönüller olmasın soğuk
Kar kış deme buzda kaya kaya gel.
Yorulmak yok, yürümeye devam et,
Sanma boşunadır çektiğin zahmet
Görürsün her biri için bir hürmet
Attığın adımı saya saya gel.
Bir selam ver yapayalnız insana
Karşılığı bir banaysa on sana.
Kırılmayan oyuncağım ben sana
Canın istedikçe oynamaya gel.
Kayıt Tarihi : 8.5.2016 16:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Bulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/08/gel-gel-36.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!