Gel Gayrı Şiiri - Hüseyin Bölük

Susadım gül yüzüne gel gayrı,
Çatladı adına alışkın dudaklarım,
Ateşler içindeyim, üşüyorum!
Yokluğun ürpertiyor gel gayrı!

Nankörlüğümü bağışlama,
Aczimi yüzüme çarp.
Var kollarını dolama boynuma,
Saçlarımı okşama,
Ama ne olursun gel gayrı.

Gel gayrı rüyalarıma,
Hasretin dinsin ne olur!
Ya merhamet et bu tiryakine,
Ya da katlim vacip kıl.
Ya toyluğuma ver had bilmezliğimi,
Ya da boynum vur.
Mecalim kalmadı GEL GAYRI!