Gel Gayri Şiiri - Yaşar Çağbayır

Gün doğar,
Gün batar.
Gün doğar,
Gün biter.
Ay doğar, ay batar;
Ay doğar, ay biter.
Ay gelir, gün gelir, yıl gelir...
Bir de sen gelsen...

İneği sağdım,
Eşeği suladım,
Ala keçiyi bağladım,
Karabaşı sokağa kovladım...
Bir yufkaya kaymak çaldım:
Yarısı senin, yarısı benim...
Ben payımı yedim, seninki torbada...
Sabah Karbaş’a verdim;
Ne kadar sevindi bir bilsen...

Akşam oldu
Çoban yıldızı belirdi ilkin.
Daha sonra başkaları ve birçokları...
Ardından ay yükseldi
Altın tepsiden farkı yoktu...
Baktım altın tepsinin yükseldiği
Çaldağın ardından sen de çıkarsın diye...
Ay doğdu, yıldız doğdu...
Gün doğdu, sen gelmedin...

Öte yüze gideli
Ne kadar oldu, nebilem...
Günler ay, aylar yıl oldu
Balat Ovasının çapası bitti,
Aydın düzünün yemişi yetti...
Pamuklar çoktan yorgan yastık oldu...
Gözüm yollarda...
Ağaçlar adam oldu, taşlar kayalar insan bitti
Bir sen bitmedin...

Akşam olur,
Olmayası akşam olur,
Odamıza çekilirim:
Kapıyı kapar, ardını dayaklarım.
Ocağa güç belâ ulaşır ayaklarım...
Atarım kütüklerin en kalınını.
Odunlar önce nazlanır, nazlanır...
Sonra yavaş yavaş alevlenir,
Ve yüreğim gibi birden yalın sarar her yanı,
Yalınlar yükselir, yükselir
Yükseldikçe birbirine dolanır, düğüm olur,
Benim de ta dedemin başı yanar ocaktaki kütük gibi...
Yalını gelir gelir... gelir ta burama
Boğazıma düğüm düğüm düğülür...
Odun sabaha dek dayanır,
Ben ona, o bana yananır,
O bana bakar, ben ona.
Bakar bakar yanarız.
Sonunda köz olur, kül olur;
Yorgun gönlüm gibi kararır kararır...

Gün ışır sabah olur, gün ışır...

Gün doğar Çaldağ’ın ardından,
Şavkı Kızılbayır’dan ok ok olur
Akbayır’ı yalar...
Bakarım Yellibelen sırtlarına...
Gözüm yollarda, gözüm bellerde,
Beller, yollar ellerde kaldı...
Ne sen, ne haberin var,
Ne sen, ne selâmın var,
Se sen, ne kelâmın var...
Senin yolunu gözleyenin var buralarda,
Senin haberini bekleyenin var buralarda...
Bir kâğıtla bir kalem yok mudur oralarda...
Duman olup savurduğun
Kül edip kavurduğun
Cavır cığarana buluyon da
Bir mektuba mı çıkmaz paran pulun?
Baban, anan,
Abam, ağam
Hep seni sorarlar yollardan, ellerden.
Ben, ben soramam
Ben soramam, ararım.
Varamam, soramam;
Soramam, ağlarım!
Gel gari cavırın donguzu gel!