NURİ CEYHAN ALTUĞ / Nevşehir -1945
Yokluğunla geçti şu uzun yıllar
Sensiz açıp soldu bahçede güller
Sevdan Mecnun etti ne bilsin eller
…Yürek közde yanar oldu gel gayri.
Masum yüzün hayalimden gitmiyor
Bu kadar olur mu hasret bitmiyor
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim