Gel Gayrı Şiiri - Mehmet Taş

Sen gidince dünya çöktü başıma
Aydınlıklar zindan oldu bil gayrı
bir köşede uluşurken çakallar
Zincir tutmaz aslan oldu gel gayrı

Sözüm geçmez şu divane gönlüme
Sitemim de kahırım da kendime
El aleme beni rezil eyleme
Gecelerim isyan oldu gel gayrı

Çözüldü esrarım, bozuldu büyü
Çekildi, kalmadı gözümün suyu
Böyle mi olmalı güzelin huyu
Sevdamıza bühtan oldu gel gayrı

Uykulara hasret,kan ağlar gözüm
Belli ki yetmiyor feryadım, sözüm
Kurudu damarım,bitti can özüm
Sevinçlerim nisyân oldu gel gayrı

Sen vardın gönlümde, bir de sen vardın
Gönlümü almaya canısı derdim
Ne oldu da birden yerlere serdin
Sevdam dile destan oldu gel gayrı..

Gelmedi gidenin hiç biri geri
Koydum yar yoluna bedeni, seri
Sayenizde olduk, berduş, serseri
Gönül bağım viran oldu gel gayrı