Ekmek parası diye dikenleri gül eyledin
Ekmek parası diye ırakları yol eyledin
Ekmek parası diye acıları bal eyledin
Yeter çektiğin çile gel gardaşım
El memleketlerinde gül bahçesi kurdun
Canını dişine taktın emek verdin
Zalim nankörlerden ihanet gördün
Yeter çektiğin çile gel gardaşım
Kimisi asildir kimisi bey
Sana ne kıymet verirler ne de pay
Hep ikinci sınıf vatandaşsın vay haline vay
Yeter çektiğin çile gel gardaşım
Oturur insan haklarından dem vururlar
Sürünen bunca insanı kör değilya görürler
Bilmem ki bunlar ayakta mı uyurlar
Yeter çektiğin çile gel gardaşım
Bizimkilerle tutuşmuşlar el ele
Seni benzetirler solmuş güle
Hep seni döşemişler geçtikleri yola
Yeter çektiğin çile gel gardaşım
Kimisi el kimisi onun uşağı
Tutmuşlar bu memleketi baştan aşağı
Baş köşeye onlar kurmuş döşeği
Yeter çektiğin çile gel gardaşım
Yıllar yılı emer kanını yetmez
Bir dert musallat oldu başından gitmez
Canını da versen istekleri bitmez
Yeter çektiğin çile gel gardaşım
Devlet içinde devlet her biri
Sana çarklar arasında verdiler yeri
Yürü der düzen ya kulum yürü
Yeter çektiğin çile gel gardaşım
20.12.1987/İzmir
Mustafa AyıkKayıt Tarihi : 10.8.2005 13:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!