Gel Eyle Ya Rab! Şiiri - Mehmet Şahan

Dipsiz deryalarda daldığım zaman
Sonsuz hülyalarda kaldığım zaman!
Cürmü rüyalarda aldığım zaman,
Coşarak geleyim, el eyle Ya Rab!
Beni de evine gel eyle ya Rab!

Resulü Ekrem’in bastığı yere,
İbrahim’in kurban kestiği yere!
Rahmet rüzgârının estiği yere,
Koşarak geleyim, el eyle Ya Rab!
Beni de evine gel eyle Ya Rab!

Rahim’i Rahman’a açmışım eli,
Burnumda tütüyor Kâbe’nin yeli!
Ölüm olsa bile bin bir engeli,
Aşarak geleyim, el eyle Ya Rab!
Beni de evine gel eyle Ya Rab!

Ameli, niyeti asıl eyleyip
Beytullah yoluna vasıl eyleyip!
Kıbleyi kalbime usul eyleyip,
Taşarak geleyim, el eyle Ya Rab!
Beni de evine gel eyle Ya Rab!

Beşeri âlemde verdiğin nefsi,
Şeytanın şerrini serdiğin nefsi!
Kulunun ecrini derdiğin nefsi
Asarak geleyim, el eyle Ya Rab!
Beni de evine gel eyle Ya Rab!

Şahan der İlahi, budur niyazım
Arafat Dağı’nda duyur avazım!
Allah’ın evinde en son namazım
Kılarak geleyim, el eyle Ya Rab!
Beni de evine gel eyle Ya Rab!