Güneşin hüznü, akşamdan ayın gözyaşında
Taş, toprak ağlar insanlığın cehaletinden
Senin gelmede, ancak âlemin tesellisi
Gel Ey Sevgili, medeniyetin vesilesi…
Mekke’de diken, Taif’te taş senden utanır
Senin kalbin de Mekke’ye Taif’e acınır…
Yollar izine; Yesrib Medine’ne hasrettir,
Gel Ey Sevgili, kâinat nuruna hasrettir…
Uhud senden utanır, Nur Dağ’ın gözyaşında…
Hira Nur’un Misafiri canlar Sana feda.
Kurudular bir bir, zemzem kanını dökenler
Gel Ey Canan, seni özler ardından kalanlar…
Kayıt Tarihi : 21.5.2013 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!