katırlara bindirip bir dünya dolusu heybelerini,
yırtık çarık, kopuk telli sazlarıyla sırtlanıp gittiler...
namlunun ucunda yitti 'pepuk'...
imdada yetişmedi 'hızır'...
söyle anlamayana,
söyle munzur...
doğudan yükselir güneş,
ve salar göğe ışıklarını...
şimdi hala o yollarda,
kınsız ve amansız,
çağırır nehirler,
çağırır 'gel ey sahip! '...
Kayıt Tarihi : 10.10.2008 13:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!