Gel Ey Rasul Mevsim Kış Olsada...

Sevdik ya rasulallah yanık sinelerde bezeli,
Sabır kalmadı bizde varlığını için için sezeli,
Her an yanımızdasın ancak asırlar oldu aramızdan gideli,
Gel ey rasul mevsim kış olsa da, çiçek açmasa da gel...

Adın Muhammedül emindi, en eminler emini,
Ashap ki o gül yüzüne defalarca hayran hayran bakıp, deli gibi sevdimi,
Cana can feda, ruha şifa varlığın unuturdu kendini,
Gel ey rasul mevsim kış olsa da, çiçek açmasa da gel...

En öpülesi ayaklar ki dikenlerle buluştu,
En bahtsız eller ki, dikenleri nasıl bir sunuştu,
Dikenler ki kimseler duymadı, dile geldi ah neler konuştu,
Gel ey rasul mevsim kış olsa da, çiçek açmasa da gel...