Gel Ey Muhammed Şiiri - Ali Aslan

Dün, gece olmuş, sonra güneş doğmuştu
Şimdi gece oluyor,güneş doğmuyor efendim
Hep karanlıkta kalmak çok zor
Gündüz güneşsiz olmuyor efendim.

Gel ey Muhammed yeniden gel
Aleme rahmet olarak gel
Gül Ahmet olarak gel

Karanlıklar devam ediyor,artıyor
Doğanlar artık senin gibi doğmuyor efendim
Ölümler de bir tuhaf oldu
Kimse senin gibi ölmüyor efendim

Gel ey Muhammed yeniden gel
Aleme rahmet olarak gel
Gül Ahmet olarak gel

Gül kokun vardı, yaşadığın müddetçe
Şimdi güller gül gibi kokmuyor efendim
Bu kainata yeniden sen gerek,
Çünkü sensiz olmuyor efendim.

Gel ey Muhammed yeniden gel
Aleme rahmet olarak gel
Gül Ahmet olarak gel

Seni anıyoruz kalbimizle,gönlümüzle,dilimizle
Sensiz günümüz geçmiyor efendim
Seni sevmeyenler yüzünden taş yağacak üstümüze
Bundan mıdır acaba,hiç çilemiz bitmiyor efendim.

Gel ey Muhammed yeniden gel
Aleme rahmet olarak gel
Gül Ahmet olarak gel

Gece olunca gündüzü, gündüz ise geceyi arar olduk
Bu kainat sensiz, düzene girmiyor efendim
Ağlamaktan göz pınarlarımız kurudu
Gözümüzden yaş dinmiyor efendim

Gel ey Muhammed yeniden gel
Aleme rahmet olarak gel
Gül Ahmet olarak gel

Mevsimlere bir haller oldu,sıcak soğuğa karıştı
Eskisi gibi gökten, rahmet inmiyor efendim
Doğumunla sönen ateşler, yeniden alevlendi
Küfrün ateşi, sensiz sönmüyor efendim.

Gel ey Muhammed yeniden gel
Aleme rahmet olarak gel
Gül Ahmet olarak gel

Okuduğumuzu anlamıyor,söyleneni duymuyoruz
Kulaklarımız sağır,gözlerimiz kör oldu efendim
Hiç bu kadar yanmamış, hiç bu kadar pişmemiştik.
Yandık tutuştuk, yüreğimiz kor oldu efendim.

Gel ey Muhammed yeniden gel
Aleme rahmet olarak gel
Gül Ahmet olarak gel

Her tarafta zulüm var,kan akıyor
Zamanında Ebu cehil birdi şimdi çoğaldı efendim
Her Ebu Cehil’e bir Muhammed gerek
Muhammedlerin nerde kaldı efendim

Gel ey Muhammed yeniden gel
Aleme rahmet olarak gel
Gül Ahmet olarak gel
Nurdan kundaklara sarılı olarak gel
Amine’nin kucağında gel
Abdullah’ın ocağında gel

(Ali ASLAN Turhal 12.4.2006)