Gel Ey Gül - i Rânâ Şiiri - Mustafa Benkli

Geçmişimizle ilişiği kesmemek, onları okumak, okuyarak daha da tanımak, bilmek en güzel saadet tadlarımdan.. Şiir âlemimizde de eskilerin, yeniler kadar tadı var bende.. Onlara nazîre de ayrı zevk!
----------------------------------------------

Bu şiir Fikret'ten bir Nezîr'e:
-------------------

Sen kim gelesin meclise bir yer mi bulunmaz?
Baş üzre yerin var!
Gül goncesinin kûşe-i destâr senindir;
Gel ey gül-i rânâ!

Mef'ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün..................(Arûzla bir 'müstezât')
( - - .) / (. - -.) / (. - -.) / (. - -) ..............(Bir uzun, bir kısa mısra)

Mef'ûlü / feûlün
( - - .) / (. - -)

Bu şiir de benden bir nazîre:
---------------------

Sen gelirsin de meclisimize mümkün mü bir yer olmaya?
Başımızın üstünde bir yer ara!
Gül goncalarının yerleştirildiği mûtenâ masaya;
Arz-ı endâm et, gel ey gül-i râna!

Mustafa BENKLİ
(Hece ile bir müstezât)