Gel Ey Gönül Şiiri - Ozan Bindebir

Gel ey gönül bir güzel sev merdinden
O da sevip gelsin peşimden, gönül!
Kaç kere yıkıldım senin derdinden
Ayırdın yarenden eşimden, gönül!

Unutmaz sanmıştım, aramaz oldu
Açtığı yarayı saramaz oldu
Elim işe, güce varamaz oldu
Alıkoydun türlü işimden, gönül!

Ak gerdanı karlı dağın düzünden
Karlar bassam erir sinem közünden
Âşık oldum, hepsi senin yüzünden
Kalbim fırlayacak döşümden, gönül!

Mihri’nin gözünde sellere döndüm,
Aslı’nın yaktığı küllere döndüm,
Mecnun gibi ıssız çöllere döndüm,
Kuzgunlar doyacak leşimden, gönül!

Bindebir’im geldi ruhuma esin
Aşkı yuva yapmış beynimde kesin.
Ben sevdim vazgeçmem, sevsin sevmesin
Çıkmaz hayalimden düşümden, gönül!

28.05.2014