Bırakalım mânâsız hâneleri,
Gel ey gönül Mevlâna’ya gidelim.
Terk edelim gönlü harâbeleri,
Gel ey gönül Mevlâna’ya gidelim
Hayat bizi nârı ile yakmadan,
Yıllar ömrü iplik iplik sökmeden,
Ecel gelip can tenimden çıkmadan,
Gel ey gönül Mevlâna’ya gidelim.
Belh’i terk edip de Konya’ya gelen,
Tek gayesi insanlık kardeşlik olan,
Semâ dönüp kalbi nur ile dolan,
Gel ey gönül Mevlâna’ya gidelim
Devir kahpe olmuş devir kötüdür,
Kurtuluş ne doğu ne de batıdır,
Onun gönlünde insan, tek bir çatıdır,
Gel ey gönül Mevlâna’ya gidelim.
Tevâzu, muhabbet,sevda ondadır,
Hastayım, dertliyim,şifâ ondadır,
Samimiyet, dostluk, vefâ ondadır,
Gel ey gönül Mevlâna’ya gidelim.
Nefsin özgürlük zinciri kırılsın,
Kalbimize sevda mührü vurulsun,
Bulanık bu ömür selim durulsun,
Gel ey gönül Mevlâna’ya gidelim.
Aşk denizlerinde dalga olalım,
Aşkla yananlara gölge olalım,
Cennet arsasında bölge olalım,
Gel ey gönül Mevlâna’ya gidelim.
Ney üflenip vurulurken kudüme,
Varsın dertli âşık densin adıma,
O yine bu gece düştü yâdıma,
Gel ey gönül Mevlâna’ya gidelim.
Dost bildiklerimin bozulmuş özü,
Hanifi sen gayrı uzatma sözü,
Kimse öyle candan çağırmaz bizi,
Gel ey gönül Mevlâna’ya gidelim.
Kayıt Tarihi : 21.6.2012 11:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!