Gel ey gönül dostu Şiiri - Kemal Aslan

Gel ey gönül dostu
binbir şekle girmeden
kadın erkek farketmez
baş ayak
çıplak
gelde meydana
bir dur
yön inanç farketmez
ne geçer gönlünden
insanlığa dair
ölüm kokusu her yanını sarmışken
gönlünde goncayı açtırbilirbisin
sen onu söyle
Dönerim yüzyıllarca
semahım ile semam ile
tüm evreni şu gönlüme alayım diye
sen cennetden vazgeçtinmi
gel onu söyle
ne zor iştir gönül inşaatı