Gel Ey Dil Halka-i Müşgîn-i Şiiri - Baki

Gel ey dil halka-i müşgîn-i zülf-i pür-şikenden geç
Düşersin dâm-ı tezvîre reh-i mekr ü fitenden geç

Saña cây-ı hırâm ey nahl-i bâlâ gül-şen-i cândur
Nesîm-i nev-bahârî gibi gel sahn-ı çemenden geç

Neden bu menzil-i hâkîde ârâm ihtiyâr itmek
Senüñ cândur yirüñ ey tîr-i dil-ber sen bedenden geç

Bu bâzâr içre düşmez dâne-i eşküm gibi gevher
Gel ey cân riştesi şimden girü dürr-i ‘Adenden geç

Kemend-i zülfı ey Bâkî saña çok bend geçmişdür
Velî sen gamze-i hûn-rîzi cevrin gör geçenden geç