Gel Ey Cennet Kaçkını. Şiiri - Behçet Elcik

Gel, ey Rahmetli Rahmanın abdı.
Gel ey cennet kaçkını, insan.
Emrime intibada girme ziyana.
Ezana kulak ver, ezana.

Meleküt alemi zikri Hüda'da.
Ne hayvan alemi, ne nebatat.
Çağrıya duyarsız kalırmı heyhat.

Telbiyeler, tekbirler adem şerefine.
Ki adem la kayıt, kendi davetine.

Kalk ey Asena-yı seyyid-an.
Kalk ey hülyayı raşid'an.
Kalk ey hur-i alemi Huda.
Kalk ey Nur-i zevci evinam.

Bak melukut semada saf saf.
Bak şühedan zikirde,kalk el insaf.
Memur olmayan alem, rükuda
Çağrıya memur kul, uykuda mecnun.
Kalk ulu asena'yı seyyidan.
Kalk ve doğrul hülya-i raşidan.

Kalk ezanlar sana, çağıran Rahmeti Rahman.
Mümkün mü? iştirak etmez mi?
Çağıran kim, çağıran.
Bak alem çağrıya revan.
Helakindir ey insan uykuda kalman.