Gel Ey! Şiiri - Bayram Özbek

GEL EY!

Çekilmez oldu hayat sağım solum duvar,
Bilmem ki ruhum buralara nasıl sığar?
Çoktandır hasret kaldığım Ey Kutlu Yar,
Bir gece olsun alnımdan okşamaz mısın?
Yoksa sen buralara hiç uğramaz mısın?

Gel de bir seyret aşkınla sarhoş olanları,
Hıçkırıkları düğümlenip gözü dolanları,
Izdırapla iki büklüm yerinde kalanları,
Mükedder bırakma acı bizlere ne olur,
Tebessüm et bir kez şu yüzlere ne olur.

Geçer mi bu günler, biter mi bu geceler?
Hazana uğrayıp gitti burada niceler,
Ruhum titrer de şimdi seni heceler,
Rüyalarımın üveyki, ruhuma doğ da gel,
Gecemi kıskıvrak yakala, ne olur boğ da gel.

Gel ey kamet-i bala, gel ey damen-i mualla,
Gel ey “secdesinde daim Allah mütecella,
Ruhum kalbim sana fedadır illa;
Uğruna bir can vermek, inan ki bana ardır,
Sensiz hayat bana zindan, ve de hepten dardır.