Gel Etme Şiiri - Muammer Yalçın

Aşkın beni sana böyle bağlayan
Yokluğuna dayanamam gel etme
Yüreğimi ta derinden dağlayan
Bu hasretin çaresini bul etme

Rakibi güldürüp benim üstüme
Mahcup etme ahbabıma dostuma
Muhanneti oturtturma postuma
Her olur olmaza beni kul etme

Tahammülüm sabrım tükendi benim
Hasret bitsin değsin tenine tenim
Seçemiyorum göz rengi canım
Yanıma gel uzaklardan el etme

Zindanlarda kalırım ışıyamam
Hasret yükü ağır ben taşıyamam
Ben sensiz ölürüm de yaşıyamam
Seni nasıl sevdiğimi bil etme

Kahrederek kalemime el vurdum
Belki biraz zülfüyare dil vurdum
Yalçınım der sana az mı yalvardım
Ne olursun bu garibi del etme
Garip başım el aleme kel etme