Gözlerine benzer gökyüzü.
Gözyaşlarınla ağlar bulutlar.
Bir tufandır yürür,
Anlamsız gelir yaşamak.
Vurup gidersin kapıları.
Ve sonra
Ne sen süzülürsün yapraklarla
Ne de hazan mevsimi rengarenktir gökyüzü.
Çalman yetmez o nağmeyi.
Bir zaman duyarsın hengameyi
Arsız bir gönül oyunudur aşkların
İçimi ısıtan bir dirhem közü
Söndürür gözyaşların
Gel etme!
Kayıt Tarihi : 17.12.2016 18:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burhan Güngör](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/17/gel-etme-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!