Gel elini koy yüregime Şiiri - Şükrü Tahmaz

Palmiye süslü sokaklarında bir kentin
Seni düşündüm derinliklerinde mavinin
Aklımdan hiç çıkaramadığım sende
Vurgun yedim ılık bakışlarında rengarenk
Seni düşünmeden varlığım yokluğa
Kütlem boşluğa dönüşüyordu ve seni düşündüm
Çözümsüz onbeş problem mi kalmış?
Bana sorsunlar yaşamım karşılığında
Ben ki problemde bir sembol olmuş bir sayı bir nokta
İçinde yaşıyorum problemin belli belirsiz
Ya sinus ya integral yada toplam sembolü olmalıyım
Yo bir sıfır yada virgülün sağında küçük bir rakam olamam
Fakat en zor problemi yaşasamda hayatta
Tüm formüller cebimde sen yanımda oldukça
Ve senle yaşarım sadece o bembeyaz keğıdın üzerinde
Ne mi söyleyecektim sana
Seni seviyorum diyecektim kabul görürse
Yalın bir seviyorum yerine çok mu zırvaladım sence
Neyse Aşkım kelimeler anlatamaz gel elini koy yüreğime...