Gel Efendim Dinle Gel, Nalev-ü Feryadımı

Bir yere gidermiş ya, güneş. Aydınlatmaya,
Unutmazmış ya, ısıtmayı da.
Özünü geceye verirken,
Tüm evren.
Sözünü hiç unutmazmış ya, güneş. Gittiği yerde,
Kalamazmış da yine gelirmiş ya,

Kaç kez gittin sen? Kaç kez?
Ne ısındım senden, ne aydınlandım.
Aralık güneşi gibisin.
Ama biliyorum ellerin sıcak. Yürek gibi.
Gelir ve gidersin sen de güneş gibi.

Usanmaz ki yüreğim. Senden mi bıkacağım ben?
‘’Göz süzüp yan bakışınla’’ yine mi aldanacağım ben?
Sanki Karcığardan; ‘’hakipayin olayım böyle ezip atma beni’’mi diyeceğim ben?
Bir söyle de, önce bir düşün,
Kemani Tatyos’un ağlatan bestesi mi olacağım ben?

‘’Ne gerek! ’’ deme, sürükleneceğiz. Hele, ‘’yok! ’’ hiç deme!
Bizim oldu karanlıklar. Ve
Yetti canıma! Gidişlerin. İşte, işten geçti bu arada.
Bir haber vereyim dedim.

‘’Son kez’’ i anlattın da sen, ben seni anlayamayacağım.
Anlasam da anlayamayacağım.
Anlatsan da anlayamayacağım.
Bir haber vereyim dedim.

Tek gecelik ederken günü de,
Gözlerin ışıltılarını da,
Mutluluktan dönermiş ya, eğip başını.
Tam da o anda, dermiş ya, aşık,
‘’Bilmem ki safa, neşe bu ömrün neresinde? ’’
Yine karcığarda durup, bir nefeslenip,
‘’Şad olsa gönül bari biraz son nefesinde’’ dermiş ya.

Bilirmiş kırmızı yazıların sonunu, o’’ Güzel İnsan.’’
Her şeyin sonunu görürmüş. ‘’Dürüst Adam’’ mış ya,
Ama yine de mutluymuş sevgiden. Mutluymuş işte!
Bir haber vereyim dedim.

Karanlığa mı gitmeliyim? Bir yardımın olur mu?
Sen de mi oradasın?
Son bir şey; Bak, çok geç, ‘’dayanamam! ’’ demeye.
Dayanmak gerek,
Şimdiden sonrasında. Daha ağlamaları unutacağız.
Bir haber vereyim dedim.

Susmayacağım bilesin. Belki, duyamayacaksın sesimi,
Hangi susmayı seçtim, Göreceksin.
Nasıl susulur çok geç olunca? Bileceksin.
Yutkunacak mıyım? Anlayacaksın.

Bakmakta mı yasak sana, sen görmeden?
İstersen sen sus! Birliktesine, karşıyım susmanın.
Şarkılarda da sendeyim, vapurlarda da, hep derdim ya,

Yine sesleniyor ağır aksak, Hafız Yusuf efendi,

‘’Gel efendim dinle gel nalev-ü feryadımı
Kayd-ı fırkatten halas etme dil-i naşadımı
Ben esir-i aşkın oldum istemem azadımı
Kayd-ı fırkatten halas etme dil-i naşadımı’’

İstersen sen git! Birliktesine, karşıyım gitmenin.
Sonuna kadar hem de.
Bir haber vereyim dedim.

ÖZDENER GÜLERYÜZ.