Gel Düşme Bataklara Şiiri - Feyzi Kanra

Temizsin,güzelsin,nefissin,
Başındaki ipek tacınla kurul,
Otur gönlümdeki tahtında sultanım.

Kaynasın varsın,
Senin bana,benim sana kanım.
Haram lokma isteme benden,
Bırakta,
Bırakta helalinden kaynasın.

Sen ummansın,denizsin,
Sen hakikaten nefissin,
Ne işin var kurbağalı batakta?

Bırak,
Ötsünler vırak vırak.
Darıltma bağrındaki Yunus'ları,
Gel,
Gel sen işine bak.

Gözünü ayırma âşkından,
Gel.
Sen yalnız âşkına bak.

Emekli ter koksun urban,
Ben sana olayım kurban.
Yoksulun göz yaşı değmesin aşına.

Terk etme gönlümdeki
Tacını,tahtını.
Mazlumun ahı iş açmasın başına.

Haramla dolduramam mideni,
Helali yeter bana,
Yeter sana.

Haramla dolu midelerin,
Ruhları ne kadar perişan,
Ne kadar aç,
Baksana.

Sen nefissin güzelim,nefis,
Ben yapamam seni,
Haramla pis.

Yatmaya razıyım billahi,
Uğruna ebedi hapis.

Haram lokma isteme benden,
Sevgili nefis.
Helal lokma için yalvar,
Yalvaracaksan.

Haram için yalvarma.

Hani o kör,
Hani o sağır,
Hani o dilsiz güzel varya,
Sen Osun aslında.

Hani harama kör,
Hani yalana dilsiz,
Hani küfre sağır.
Demişti baban.
Sen Osun aslında.

Duyma,
Duysanda inanma yalanlara.
Aç güzel gönlünü,
Bak yer altında yatanlara.

Terk etme gönlümdeki,
Tacını,tahtını.
Gel düşme bataklara.

16.7.09