Ne Zaman. Sen gelsen düşlerime.
Seni bekler buluyorum beni.
Anlamalısın! 'yokluğunda!
Varsıllığın ayrı bir sensizlik
Olmayışın,yokluğumun başlangıcı
Sımsıcak ellerin
Tarçın kokulu saçların.
Menekşe gözlerin
Sabah uykulu
Ne zaman Düşlerim bitecek;
Yağmur yağmur Çisil Çisil
Biteviye! Ne zaman.
Kayıt Tarihi : 31.1.2014 13:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluğumda Babamın usta başı olduğu Gölcük tersanesinde çatısı teneke kaplı evlerde otururduk Bilmem siz hiç dinlediniz mi. Yağmurun camlarda çatılarda çıkardığı Pıtır pıtır damla seslerini. Cama gelen bir yağmur damlasının aşağıya kayışını ve bıraktığı yol izini. insanları da böyle düşündüm ben Bir ömrün sonuna kayarak giderken kendisinden izler bırakması gereğini. işte şiir yazmak Özlemek sevmek doyasıya sevmek katılası ya gına gelene kadar sevmek İhanet siz inkar sız yürekten sevmek şiir de bence böyle bir şey insan yaşamında bir iz gibi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!