eğri büğrü giden hayat
beni bu yollarda yordun
ha erdim eriştim derken
kendimi yellerde buldum
gel dostum gel gül vereyim
uzat gönlün gül sereyim
incitme gönül telimi
deste deste gülvereyim
ince ince sarı çiğdem
ben derdimi kime diyem
bahar yelimiydin ömrüm
bir fiskelik değdin geçtin
han hamam, sarayın varken
hısım, dost, düşman bilmedin
gel dostum gel gül vereyim
uzat gönlün gül sereyim
incitme gönül telimi
deste deste gül vereyim
ince ince sarı çiğdem
ben derdimi kime diyem
Kayıt Tarihi : 17.10.2006 21:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu bir türküdür. İnsan hayatının inişli çıkışlı sürecinde rastladığı engelleri ve dostlarının duyarsızlığı ve daha sonra kendini bir sarı çiğdeme benzetip ona dertlerini anlatmak isteyişinin dille getirilişidir.
![Hanife Saban](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/17/gel-dostum-gel-turku.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!