Gel Dostum Şiiri - Halil Türkoğlu

Kimse kendi değil...Kimse kendinde değil.....belkide kimse kendi için dürüst değil....değil işte hak hukukta değil....el kapıda......çay dumanıyla değil o yüzden kaşık pek durmaz tablasıyla......gel dostum bırak ağzındaki sakızı....özünü ver aromasını....çiğneye çiğneye haddi.... kaçtı tadı...... bir şiir bir şiir daha .....muhabbet bağına gül derlemeye dost ......şöyle güller içinden bir dal seçmeye......

Gel dostum
Bırak ağzındaki sakızı
Sözlerim ilk zehir gibi
Çiğnendiğinde şekere çalar tadı
Yılanın ağzındaki fare dilinde inledik
Annesini deşip yiyen akbabanın
Susar gözyaşı
Konuş sen dostum
Tamamlarım cebindeki bozuklarını
Farkında mısın ressam dans eder resmiyle
Dans edende resim çizer gibi oynar
Çalının ardında çakallar büyütür göz
Açtırma göz
İyi bak
Bu devirde gönül, ekmek gibi
Aslanın ağzında
Diller yılan dili olmuş
Dişleri cilalayıp hazırmış, ısırmaya
En iyi muhabbet göz göze dost
Havaya atılan çiçeklere
Kelebeğim döne döne uç
Haddini bilmek
Hadsizlige gidiyorsa
İlhamsız her yapılanda bir suç
Olma suçlu
Nerde duracağını iyi bilen ceylan
Aslanın telaşıyla oynar
Bilmek istemediklerimle
Hep yaşadığım için çırpındım
Çırpındıkça uçmayı öğrenmenin tadı aslında
Konuşurken yaktığımız sigara
Ve ışığında harika olan lambalar
Lambadaki sineklere yol açtırtma
Düşünmek güzelde
Şair ne anlatıyor böyle diye
Takma kafaya
Dans et arada
Müziğim kesilmedi çünkü hiç
Gönül koy ortaya çünkü
Akıl vermez hissi
Ayaklara pisti
Gönül ekmeğini verdik fırına
Lezzeti bekletir çünkü
Böyle beklemek güzel çünkü
Gel dostum
Bırak ağzındaki sakızı
Sözlerim ilk zehir gibi
Çiğnendiğinde şekere çalar tadı