Gel Dostum Şiiri - Şair Albostan

GEL DOSTUM

İnsanı ne yer ne de öv
Cahillik edip ne de söv
Kovacaksan yüreğinden
Gel dostum, cehaleti kov

Gönül soframız hep açık
Sende buyur, şaşkın âşık
Muhabbetin çorbasından
Gel, gel sende al bir Kaşık

Zaman yutuyor insanı
Kalnsa tatlı bir anı
Gelin dostlar kesmeyelim
Ne selamı, ne sabahı

İki satır yazı yazmaz
İki tatlı söz söylemez
Selam bile vermez olduk
Dostluklar böyle yürümez

Ne oluyor dostlar bize?
_________________________________
Şiir:
Şair ALBOSTAN /ALMANYA