Gel Dost Şiiri - Dinmez Er

ay dost!
dağların dumanlı doruklarına karlar yağdıralım
beyazlara bürünsün karalar bağlamış umutlar
gel dost!
açılsın heder olmuş özlemlerle betonlaşmış kapılar
küllenen hatıralar ezgilerle canlansın
al dost!
şu öksüz ud'u duvardan paslanan teller parlasın
dokun elemle tellere nağmeler girsin damardan
şarkılar söyleyelim aşk masallarından*
mutsuz, umutsuz aşklara...
dert kuyusu gecelere bir merhaba diyelim
efsane aşklarıda meylerle yadedelim
ah be dostum!
bunca sene, 'ahımı hicranımı sakladım gizli tuttum'
derman aramadım, söyleyemedim derdimi kimselere*
sorma be dostum, sorma neden? diye...
onca kahırlı yıllar geçti aradan, bilemedim
çal dostum şimdi, çal
acıma vur ud'unun bam teline
neler, ne kadar birikmişse iman tahtasının içinde
kinler, nefretler,isyanlar bir yana
sevgilerimiz, acılarımız, arzularımız
dinmeyen hasretlerimizde gözyaşlarımız
ummanlara dökülsün
derin bir ah çeksin bahtı karalar
dağlar taşlar inlesin
duyan ağlasın, dinleyen ağlasın
yeterki içimizdeki sevgiler hiç bitmesin.