İçimde sönmeyen ateş gibisin
Merhemi olmayan yara gibisin
Aşkına susamış zavalı kalbim
Gel sokul'ki bana yansın yüreğim
Alevler sarsın bütün bedenim
kuru yaprak gibi kül olsun tenim
Kollarına sar bu gece beni
Gel sarıl'ki son defa yansın yüreğim
Gönlümde sönmeyen bir ateş gibi
Dayanacak artık güçüm tükendi
Hasretin her gece yakar kalbimi
Gel dokun'ki sevgilim yansın yüreğim
Sabahlara kadar durmaz ağlarım
Coşan baharların selleri gibi
Gözümde yaşlar elimde sazım
Gel dokun'ki tenime yansın yüreğim
Bu cannım düşmeden kara toprağa
Son defa göreyim sevgilim seni
Kokuna hasrettim özledim seni
Gel dokun'ki sevgilim yansın bedenim
Kayıt Tarihi : 11.6.2010 02:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Baki Ortak](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/11/gel-dokun-ki-yansin-yuregim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!