Gel diyorum. Şiiri - Zeynep Beşen

senin yokluğun da sevgili,
en ufak bir hastalık,
sanki ölümcül gibi geçiyor bedenimden.
hani bir selamı çok görmesen
.benim sana candan söylediğimi.
sen yalandan da olsa geçmiş olsun desen.
aklım sende kaldı diyebilsen.
ben kendimi kandırsam.
özledim çok.
yüreğim viran olmuş evler gibi,
kimsesiz sensiz
.soğuk ve rutubetli.
adım adım gücümü çalıyor sevgili.
özledim işte ne ötesi;
ne berisi var
anla vefası bana eksik olan.
herkese var olan.
gözlerindeki gülüşü bana kapatan.
herkese bakan.
çok naz aşık usandırır derler ya.
bu senin nazında neden işe yarmıyor bilmiyorum.
seni unutup bir anlık ta olsa.
kendime gelemiyorum.
ileri doğru olan adımlarıma engel olan sözlerin var.
beni kıstırdı çıkmaz sokaklarda.
ne yol verir,
ne öldürürsün.
bu kadar mı geçtin ki.
benden.
ruhumu ızraba süngüledin.
senden ne merhamet istiyorum ne vicdan.
sadece yarım bıraktığını gelde bitir.
kes nefesi.
çek sandelyemi.
ört üstüme toprağı.
merak etme istemem artık bir bakışını.
sadece gel ve bitir.
yarım bıraktığını.
gel artık istiyorum dua dua şems gibi.
verdim dünden başımı.
aşk olup al canımı.
belki edebiyet te bir ihtimal.
değer bakışlarımız.
bir helallik miktarı kadar.
gel diyorum.
koydum başımı.
aşk meydanına.
sebebim sen ol.
gülsün yüzüm.
gel diyorum.
verdim tatsız canı.
tatlı bir bakışa.
gel de içeyim şarabı kadeh siz .
kendi ırmagından.
gel diyorum.
son nefesimi teslim al.
teslim al..