Karakışta hiç dinmezdi öfkesi,
Rüzgarın sesini dinlerken dağlar.
Ufkun ötesinden, gel diyor sesi,
Hasret büyüdükçe, inlerken dağlar.
Sembolüsün mertlik ve cesaretin,
Bir ömür geçse de bitmez hasretin.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta